Υπεραγία Θεοτόκος η επονομαζομένη Λεχωβίτισσα: ιστορικά στοιχεία και, Παρακλητικός Κανών – Αρχιμ. Νικοδήμου Αεράκη.

Εις την ορεινήν Κορινθίαν, άνωθεν του Δήμου Σικυώνος (Κιάτου), ευρίσκεται η Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Λεχώβης. Είναι έργον του 11ου αιώνος και εορτάζει δις του έτους: Τη Παρασκευή της Διακαινησίμου (Ζωοδόχου Πηγής) και τη 15η Αυγούστου (Κοιμήσεως Θεοτόκου), κυριώνυμος εορτή. Είναι εις υψόμετρον 1050μ., και εις περιοχήν ελατόφυτον του όρους Βέσεζα.
Κατά την τουρκοκρατίαν ιδρύει και διατηρεί «κρυφό σχολειό», και συμβάλλει μεγάλως εις τον αγώνα της επαναστάσεως.
Η ονομασία της Ιεράς Μονής έχει διπλήν ερμηνείαν. Σημαίνει το Λέχωβα προστάτις των λεχώνων και το Λέχοβα λιβαδότοπος.
Εις την Ιεράν Μονήν φυλάσσεται η Ιερά Εικών της Παναγίας του πάθους «Παναγία η Αμόλυντος», ήτις κοινώς ονομάζεται «Λεχωβίτισσα». Είναι η Εικών έργον του 17ου αιώνος, βυζαντινής τεχνοτροπίας, ιστορηθείσα υπό του Αγιογράφου Θεοδώρου Γεωργανά ή Παπαντώνη. Κατά την παράδοσιν ανευρέθη επί δένδρου, εις την «κουφάλαν» του οποίου εισήρχοντο τα παιδία και έπαιζον. Επί της Ιεράς ταύτης Εικόνος είναι αναγεγραμμένοι οι στίχοι: «Ο το χαίρε πριν τη Πανάγνω μηνύσας/ τα σύμβολα νυν του πάθους προδεικνύει / Χριστός δε θνητήν σάρκα ενδεδυμένος/ πότμον δεδοικώς, δειλιά ταύτα βλέπων». Μετάφρασις: «Ο Άγγελος που μήνυσε παλιά το «χαίρε» στην Πάναγνο Μαρία, τώρα φανερώνει τα σύμβολα του πάθους. Κι ο Χριστός που ντύθηκε θνητό σώμα, αφού φοβήθηκε το θάνατο, δειλιάζει βλέποντας αυτά (τα σύμβολα)».
Η Εικών της «Λεχωβιτίσσης» είναι θαυματουργός. Τη Χάριτι της Παναγίας λύεται η ατεκνία, θεραπεύονται ανίατοι ασθένειαι, φυλάσσονται αι καλλιέργειαι εξ επιδρομής ακρίδων, εξ ανομβρίας και πυρκαϊών. Πάντες οι μετά πίστεως προσερχόμενοι εις την «Λεχωβίτισσαν» λαμβάνουσι κατά το συμφέρον το ποθούμενον.
Θεωρώ ιδιαιτέραν εύνοιαν της «Κεχαριτωμένης», προστάτιδος της προσωπικής μου ζωής, την ευλογίαν της συντάξεως, δια της Χάριτος Αυτής, και του παρόντος ταπεινού ποιήματος, δια του οποίου αφ’ ενός εξυμνείται και μεγαλύνεται η «Λεχωβίτισσα» και αφ’ ετέρου εκφράζει πας προστρέχων εις την θαυματουργόν Εικόνα Αυτής τα της ψυχής συναισθήματα, αιτήματα και την οφειλομένην προς την Δέσποιναν και Παντάνασσαν του βροτείου γένους τιμήν, δοξολογίαν και αφοσίωσιν.
Ευχαριστών την Σκέπην και Φρουρόν της υπάρξεώς μου, την του Κυρίου και Σωτήρός μου Μητέρα, την Αειπάρθενον Θεοτόκον, δια την τιμήν, όπως εξυμνήται υπό της αναξιότητός μου το πανένδοξον όνομα Αυτής και πάντας τους ποικιλοτρόπως συνεργήσαντας, εν πολλή αγάπη, δια την παρούσαν έκδοσιν, καθικετεύω την μητρικήν παρρησίαν έχουσαν Πρέσβειραν του κόσμου Παναγίαν, όπως λιταίς Αυτής οι πάντες ελεηθώμεν.
Έγραφον εν Ερμιόνη τη 21η Νοεμβρίου 1995
εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου
Αρχιμ. Νικόδημος Γ. Αεράκης.

Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον την επονομαζομένην Λεχωβίτισσαν – Αρχιμ. Νικοδήμου Αεράκη.