Ο μακάριος Ιωάννης, θέλοντας να διορθώσει τη ραθυμία εκείνων που δεν είχαν υπομονή στις ιερές συνάξεις, έκανε το εξής αξιομνημόνευτο: επειδή έβλεπε πολλούς αμελείς να βγαίνουν από την εκκλησία μετά την ανάγνωση του αγίου Ευαγγελίου και να χάνουν τον καιρό τους στη φλυαρία, άφησε μία επίσημη μέρα τη θεία Λειτουργία, βγήκε και αυτός από τον ναό και κάθισε μαζί με όλο το πλήθος.
Όλοι έμειναν έκπληκτοι, εκείνος όμως τους είπε: «Δεν πρέπει να παραξενεύεστε, γιατί όπου είναι τα πρόβατα, εκεί οπωσδήποτε πρέπει να είναι και ο βοσκός. Για εσάς και για την ωφέλειά σας συνηθίζουμε να τελούμε τις συνάξεις. Καθώς όμως εσείς μένετε έξω, ο κόπος μας πηγαίνει χαμένος. Αποφάσισα λοιπόν, όταν βγαίνετε εσείς, να βγαίνω και εγώ, και όταν ξαναμπαίνετε, να μπαίνω και εγώ».
Αυτό διόρθωσε πολλούς και τους απάλλαξε από την κακή συνήθεια.
Από το βιβλίο: Ευεργετινός: “Ήτοι Συναγωγή των θεοφθόγγων ρημάτων και διδασκαλιών των θεοφόρων και αγίων πατέρων, από πάσης γραφής θεοπνεύστου συναθροισθείσα.”
Τόμος 2-ος. μετάφραση (Νεοελληνική απόδοση): Δ. Χρισταφακόπουλος
Εκδόσεις, Το Περιβόλι της Παναγίας, 2001
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.
