54. Στον Θεό που έκτισε τον ουρανό και την γη και τη θάλασσα, δεν λείπει αφορμή για την σωτηρία εκείνων που θέλουν να σωθούν˙ διότι είναι σε θέση να σώσει και τις ψυχές και τα σώματά σας. Έμαθα όμως ότι ο Σίμωνας ο μάγος, θυσιάζοντας ένα βόδι σας έκανε συνεστίαση στη μέση της αγοράς και αφού σας πότισε πολύ κρασί, σας παρέδωσε σε ολέθρια πάθη και στους δαίμονες. Εφόσον λοιπόν φάγατε από τα σφάγια που είχαν προσφερθεί στους δαίμονες, υποδουλωθήκατε στον αρχηγό της κακίας˙ έτσι, εάν τα σταματήσετε αυτά και πλησιάσετε τον Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να είστε βέβαιοι, ότι μαζί με τη θεραπεία του σώματος, θα έχετε υγιείς και τις ψυχές σας, κάνοντας αυτά που αρέσουν στον Θεό. Και αυτά που αρέσουν στον Θεό είναι˙ να προσεύχεσθε σ’ αυτόν και να αποφεύγετε το τραπέζι των δαιμονίων, να μη πιάνετε αίμα, να διατηρείτε τους εαυτούς σας καθαρούς από κάθε μίασμα, να ακολουθείτε μια γνώμη με πολλά σώματα, και εκείνο που θέλει ο καθένας για τον εαυτό του, αυτό να το πιστεύει και για τον πλησίον του.
Γιατί λέει˙ Δεν θέλεις να φονευθείς˙ να μη φονεύσεις άλλον˙ δεν θέλεις η γυναίκα σου να μοιχευθεί από άλλον, να μη μοιχεύεις την γυναίκα του άλλου˙ δεν θέλεις να κλαπεί κάτι από τα δικά σου˙ μη κλέβεις τίποτε που ανήκει σε άλλον. Και έτσι κατανοώντας και κάνοντας από μόνοι σας αυτό που είναι εύλογο, θα γίνετε αγαπητοί στον Θεό και θα επιτύχετε τη θεραπεία σας.
55. Αφού μέσα σε λίγες μέρες διδάχτηκαν αυτά από τον Πέτρο και πέτυχαν να θεραπευθούν, προσήλθαν στο ιερό βάπτισμα. Μαθαίνοντάς τα αυτά και οι κάτοικοι της Σιδώνας, έστειλαν ανθρώπους να τον παρακαλέσουν να έρθει σ’ αυτούς, επειδή εξαιτίας των ασθενειών δεν μπορούσαν να πάνε αυτοί σ’ εκείνον. Και ο Πέτρος αφού έμεινε για λίγες ημέρες στην Τύρο και τους απάλλαξε από ποικίλα πάθη, και αφού ίδρυσε Εκκλησία και τοποθέτησε επίσκοπό τους έναν από τους πρεσβυτέρους που τον ακολουθούσαν, ξεκίνησε για την Σιδώνα. Ο Σίμωνας ο μάγος τότε, μαθαίνοντας ότι έρχεται ήδη ο Πέτρος, προτίμησε να φύγει και αναχώρησε για την Βηρυτό μαζί με τον Αππίωνα και τους φίλους του.
56. Ενώ ο Πέτρος έμπαινε στη Σιδώνα, έφερναν πολλούς με τα κρεβάτια και τους τοποθετούσαν μπροστά του. Και ο Πέτρος απευθυνόμενος σ’ αυτούς είπε˙ Μη νομίσετε, ότι μπορώ να κάνω ότι για τη θεραπεία σας, αφού κι εγώ είμαι θνητός άνθρωπος και υπόκειμαι σε πολλά πάθη. Βέβαια δεν αρνούμαι να σας υποδείξω τον τρόπο με τον οποίο θα μπορέσετε να σωθείτε, αφού κι εγώ διδάχθηκα από τον Χριστό και έγινα μαθητής εκείνου του αγαθού. Κάνοντας και στην Σιδώνα τέτοιες παραινέσεις σ’ αυτούς που προσέρχονταν, αφού μέσα σε λίγες μέρες πολλοί έκαναν χρήση της μετάνοιας και εκεί και πίστεψαν και στη συνέχεια αξιώθηκαν να θεραπευθούν, ίδρυσε Εκκλησία, και αφού εγκατέστησε επίσκοπο κάποιον από τους πρεσβυτέρους που τον ακολουθούσαν, έφυγε από τη Σιδώνα.
57. Μόλις έφτασε στη Βηρυττό έγινε σεισμός, και τα πλήθη ερχόμενα στον Πέτρο τον παρακαλούσαν να τους βοηθήσει. Διότι φοβούμαστε, έλεγαν, μήπως χαθούμε τελείως. Τότε κι ο Σίμωνας παίρνοντας θάρρος μαζί με τον Αππίωνα και τον Αννουβίωνα, τον Αθηνόδωρο και όσοι άλλοι ήταν φίλοι του, φώναζε δημόσια στα πλήθη, δείχνοντας τον Πέτρο˙ Άνδρες, αποφεύγετέ τον, αποφεύγετέ τον με κάθε βιασύνη˙ είναι μάγος, έλεγε, πιστέψτε με˙ και τον σεισμό αυτός ο ίδιος τον προκάλεσε σε σας, και έφερε τις αρρώστιες, για να σας εντυπωσιάσει και να θεωρηθεί στα μάτια σας θεός.
Και όταν ο λαός έκανε ησυχία, ο Πέτρος, αφού χαμογέλασε λίγο, είπε με πάρα πολλή παρρησία˙ Άνδρες αυτά που λένε αυτοί, αν θέλει ο Θεός, ομολογώ ότι είμαι ικανός να τα κάνω˙ επί πλέον είμαι έτοιμος (πιστέψτε με για όσα λέω) να γκρεμίσω ολόκληρη την πόλη σας από τα θεμέλιά της.
54. Θεώ τω ποιήσαντι τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν, ου λείπει πρόφασις προς σωτηρίαν των σώζεσθαι βουλομένων˙ δυνατός γαρ εστί και τας ψυχάς ημών και τα σώματα σώσαι. Μανθάνω ουν, ως βουθυτήσας Σίμων ο Μάγος, ειστίασεν υμάς εν μέση τη αγορά, και οίνω πολλώ κορέσας, ολεθρίοις πάθεσι και δαίμοσι παρέδωκεν. Άλλ’ ώσπερ ουν των δαίμοσιν αποδεδουλώθητε, θυμάτων μεταλαβόντες τω της κακίας ηγεμόνι κατεδουλώθητε, ούτως αν τούτων παυσάμενοι τω Θεώ δια του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού προσέλθητε, ευ ίστε, ότι συν τη του σώματος ιάσει και τας ψυχάς υγιαινούσας έξετε, τα Θεώ αρέσκονται μετερχόμενοι. Έστι δε τα αρέσκοντα τω Θεώ, το αυτώ τε προσεύχεσθαι, και τραπέζης δαιμονίων απέχεσθαι, μη ψαύειν αίματος, εκ παντός μιάσματος ασπίλους εαυτούς συντηρείν, εν πολλοίς σώμασι μια γνώμη στοιχούντες, όπερ έκαστος εαυτώ θέλει, τούτο και περί του πλησίον φρονείν. Φησί γαρ˙ Ου θέλεις φονευθήναι˙ έτερον μη φονεύσης. Ου θέλεις την σην υφ’ ετέρου μοιχευθήναι γυναίκα˙ την ετέρου μη μοίχευε γαμετήν.
Ου θέλεις τι των σων όλως κλαπήναι˙ ετέρου μη κλέπτε μηδέν. Και ούτως αφ’ υμών αυτών το εύλογον συννοούντές τε και μετιόντες, Θεώ προσφιλείς έσεσθε καιτης ιάσεως επιτεύξεσθε.
55. Τοιαύτα υπό του Πέτρου εν ολίγαις ημέραις κατηχηθέντες είτα και θεραπείας αξιωθέντες, τω ιερώ προσήλθον βαπτίσματι. Ταύτα και Σιδώνιοι μαθόντες, ικέτας προς τον Πέτρον έστελλον, μετάκλητον ποιούντες προς αυτούς, άτε δη δια τας νόσους αδυνάτως αυτοί έχοντες προς εκείνον φοιτάν. Ο Πέτρος τοίνυν ημέρας ολίγας ενδιατρίψας τη Τύρω και παντοδαπών αυτούς απαλλάξας παθών. Εκκλησίαν τε συστησάμενος και υπό των επομένων αυτώ πρεσβυτέρων επίσκοπον αυτοίς καταστήσας, ώρμησεν εις Σιδώνα˙ Σίμων δε πάλιν ο Μάγος ήκοντα ήδη τον Πέτρον μεμαθηκώς, φεύγειν ηγάπα και προς Βηρυτόν εχώρει μετά Αππίωνος και των εταίρων αυτού.
56. Του δε Πέτρου εισιόντος εις την Σιδώνα, πολλούς επί κλινών φέροντες εις όψιν ετίθεσαν. Ο δε Πέτρος προς αυτούς˙ Μη με νομίσητε, έφη, δύνασθαί τι προς υμετέραν ίασιν, άνθρωπον όντα θνητόν και αυτόν και πολλοίς πάθεσιν υποκείμενον˙ υφηγήσασθαι δε υμίν τον τρόπον δι’ ου σωθήναι δυνατοί έσεσθε, ου φθονώ, ως αν και αυτός υπό Χριστού διδαχθείς και μαθητής εκείνου του αγαθού γενόμενος. Τοιαύτα και εν Σιδώνι του Πέτρου παραινούντος τοις συνιούσιν, εν ολίγαις ημέραις πολλών κακεί μετανοία χρησαμένων και πιστευσάντων, είτα και θεραπείας αξιωθέντων. Εκκλησίαν συνέστησε και των συνεπομένων αυτώ πρεσβυτέρων τινά καταστήσας επίσκοπον, έξεισι της Σιδώνος.
57. Ως δε ευθύς επέβη της Βηρυτού σεισμός εγένετο, και οι όχλοι προσιόντες τω Πέτρω βοηθείν εδέοντο. Πεφοβήμεθα γαρ, έλεγον, μη και παντελώς απολώμεθα. Τότε και ο Σίμων τολμήσας Αππίωνι άμα και Αννουβίωνι, Αθηνοδώρω τε και όσοι έτεροι ήσαν αυτώ προσηταιρισμένοι, δημοσία τοις όχλοις εβόα, Πέτρον υποδεικνύς˙ Φεύγετε τούτον, ω άνδρες, πάση σπουδή, φεύγετε˙ μάγός εστί, λέγων πιστεύσατε˙ και τον σεισμόν αυτός ούτος εν υμίν ειργάσατο και τα νόσους εκίνησεν, ίνα υμάς καταπλήξη και θεός άντικρυς παρ’ υμίν νομισθή.
Ησυχίαν δε του λαού παρασχόντος ο Πέτρος βραχύ υπομειδιάσας, μετά πολλής μάλα της παρρησίας, Άνδρες, έφη, άπερ ούτοι λέγουσι, Θεού θέλοντος ποιείν δυνατός είναι ομολογώ˙ προς δε τούτοις έτοιμός ειμί (πείθεσθέ μοι περί ων λέγω) την πάσιν υμών εκ βάθρων αυτών αναστρέψαι πόλιν.
***
58. Και ενώ τα πλήθη φοβήθηκαν και υπόσχονταν πρόθυμα, ότι θα κάνουν αυτά που θα τους διατάξει, ο Πέτρος είπε˙ Άνδρες, κανένας από σας στο εξής να μη συναναστρέφεται με μάγους, ούτε γενικά να μιλάει μαζί τους. Το πλήθος τότε, όταν τα άκουσε αυτά, επιτέθηκε αμέσως σ’ όσους βρίσκονταν γύρω από τον Σίμωνα και αφού μέσα σε λίγο τους τραυμάτισαν όλους, δεν έπαυσαν να τους χτυπούν, μέχρι που τους έδιωξαν τελείως από την πόλη. Έπειτα προσερχόμενοι όσοι βασανίζονταν από αρρώστιες και δαίμονες ξάπλωναν μπροστά στα πόδια του, και εκείνος, αφού σήκωσε τα χέρια στον ουρανό και προσευχήθηκε, τους θεράπευσε όλους μόνο με την προσευχή. Αφού έμεινε αρκετές μέρες με τους κατοίκους της Βηρυτού και οδήγησε πολλούς στην πίστη στον Πατέρα και τον Υιό και το άγιο Πνεύμα και τους βάπτισε και εγκατέστησε ένα από τους πρεσβυτέρους που τον ακολουθούσαν ως επίσκοπό τους, έφυγε για τη Βύβλο.
59. Όταν έφθασε εκεί και έμαθε ότι ο Σίμωνας ξεκίνησε για την Τρίπολη, έμεινε αυτός λίγο μαζί τους και αφού θεράπευσε πολλούς από τους ευρισκόμενους στη Βύβλο και τους δίδαξε την ευσέβεια, ακολούθησε τα ίχνη του Σίμωνα στην Τρίπολη, προτιμώντας να τον ακολουθεί μάλλον, παρά να τον αποφεύγει. Και όταν ο Πέτρος έμπαινε στην Τρίπολη ήταν μαζί πολλοί φιλομαθείς από την Τύρο, την Σιδώνα, την Βηρυτό και την Βύβλο, αλλά όχι λιγότεροι και από τους κατοίκους της πόλεως αυτής συνέρρεαν θέλοντας να δουν τον Πέτρο. Μερικοί δε από τους αδελφούς, οι οποίοι είχαν σταλεί από πριν από εκείνον, μας εξιστορούσαν τα σχετικά με την πόλη και αυτά που κάνει ο Σίμωνας επακριβώς, και αφού μας υποδέχθηκαν μας οδήγησαν στο σπίτι του Μαροώνου.
60. Ο Πέτρος τότε φτάνοντας πια στον πυλώνα του τόπου της φιλοξενίας, γύρισε και υποσχέθηκε στο πλήθος ότι θα μιλήσει αύριο για τη θεοσέβεια. Όταν μπήκε μέσα είπε ότι δεν θα φάει, προτού αναπαυθούν αυτοί που ήρθαν μαζί του, και όταν του απαντήσαμε, ότι γρήγορα θα τους ξεκουράσουμε όλους, ο Πέτρος ακούοντάς το μας ευλόγησε, βγήκε έξω και αφού λούστηκε στη θάλασσα και μπήκε μέσα, στη συνέχεια έφαγε και επειδή είχε βραδυάσει, κοιμήθηκε.
61. Όταν σηκώθηκε κατά το δεύτερο λάλημα των πετεινών και βρήκε ξυπνητούς εμάς, που ήμασταν μαζί μ’ αυτόν όλοι δεκαέξι, δηλαδή ο ίδιος ο Πέτρος, εγώ ο Κλήμης, ο Νικήτης, ο Ακύλας, και οι δώδεκα που είχαν σταλεί από πριν, αφού τους χαιρέτησε όλους, μπήκε κάποιος από τους γνωστούς αναφέροντάς του, ότι ο Σίμωνας ο μάγος μαθαίνοντας ότι ήρθες στην Τρίπολη, πήρε τον δρόμο για τη Συρία, τα δε πλήθη, νομίζοντας αυτή τη μία νύχτα σαν να ήταν χρόνος, μη μπορώντας να περιμένουν την προθεσμία που τους έδωσες, στέκονται μπροστά στις πόρτες κατά ομάδες και ομίλους, συζητώντας μεταξύ τους για τη μοχθηρία του Σίμωνα, γιατί, αφού τους εξερέθισε και τους υποσχέθηκε ότι ήρθε να σε ελέγξει για πολλά κακά, μόλις έμαθε ότι ήρθες, έφυγε μέσα στη νύχτα˙ όμως αυτοί επιθυμούν να σε ακούσουν.
58. Των δε όχλων υποπληξάντων, είτα προθύμως επαγγελλομένων τα υπ’ αυτού κελευόμενα πράττειν, ο Πέτρος, Μηδείς υμών, έφη, το εξής ομιλείτω μάγοις, μηδ’ όλως εις λόγους ερχέσθω. Οι δε όχλοι επεί ταύτα ήκουσαν, τοις περί τον Σίμωνα ευθύς επετίθεντο και πάντας εν ολίγω τραυματίας ποιήσαντες, ουκ ανήκαν αυτούς παίοντες, έως παντελώς της πόλεως εξεδίωξαν. Έπειτα προσιόντες όσοι νόσοις αυτών και δαίμοσι προσεπάλαιον, προ των αυτού ποδών έκειντο. Ο δε εις ουρανόν άρας τας χείρας και τω Θεώ προσευξάμενος ιάσατο πάντας εκ μόνης ευχής. Ουκ ολίγας δε τινάς ημέρας παραμείνας τοις Βηρυτίοις και πολλούς τη εις Πατέρα και Υιόν και άγιον Πνεύμα πίστει καταρτίσας τε και βαπτίσας, από των επομένων αυτώ πρεσβυτέρων ένα επίσκοπον αυτοίς καταστήσας, εις την Βύβλον εξήει.
59. Και γενόμενος εκεί και μαθών ότι Σίμων εις Τρίπολιν ώρμησεν, αυτός βραχύ παραμείνας αυτοίς και θεραπεύσας των εν Βύβλω πολλούς και την ευσέβειαν αυτούς εκδιδάξας, κατ’ ίχνος του Σίμωνος εις Τρίπολιν επορεύετο, μεταδιώκειν αυτόν μάλλον, ουχ υποφεύγειν προηρημένος. Εις δε την Τρίπολιν εισιόντι τω Πέτρω των φιλομαθεστέρων πολλοί συνήλθον εκ τε της Τύρου και Σιδώνος και Βηρυτού και Βύβλου, ουχ ήκιστα δε και των απ’ αυτής της πόλεως όχλων πλείους συνέρρεον, ιστορήσαι Πέτρον βουλόμενοι. Ένιοι δε των αδελφών, οι και ήσαν υπ’ εκείνου προεπεμφθέντες διηγούντο ημίν τα τε κατά την πόλιν και τα πραττόμανα παρά Σίμωνος ακριβώς αποδεξάμενοί τε ημάς, επί την Μαροώνου ήγον οικίαν.
60. Ο δε Πέτρος επ’ αυτώ ήδη τω της ξενίας πυλών, γεγονώς, επιστραφείς, τοις όχλοις υπέσχετο αύριον περί θεοσεβείας διαλεχθήναι. Επεί δε και εισήλθε, μη μεταλαβείν πρότερο νέφη τροφής, πριν ή τους συνεληλυθότας διαναπαύσαι˙ αποκριναμένων δε ημών, ότι σπουδή πάντας αυτούς διαναπαύσομεν, ο Πέτρος ακούσας και ευλογήσας ημάς, εξήλθε, και λουσάμενος εν τη θαλάσση και εισελθών, είτα και σιτίων μεταλαβών, εσπέρας καταλαβούσης ύπνωσεν.
61. Άρτι δε περί της δευτεραίας των αλεκτρυόνων ωδάς αναστάς και ευρών ημάς ήδη εγρηγορότας, οι και ήμεν συν αυτώ πάντες εκκαίδεκα, αυτός φημί Πέτρος καγώ Κλήμης, Νικήτης τε και Ακύλας και οι προοδεύσαντες δώδεκα, μετά το προσαγορεύσαι πάντας, εισήει τις των συνήθων απαγγέλλων αυτώ, ότι Σίμων ο Μάγος, μαθών σε τη Τριπόλει επιδημήσαντα, την επί Συρίαν αυτός ώχετο˙ τα δε πλήθη την μίαν ταύτην νύκτα ενιαυτού περίοδον ηγησάμενοι, την δοθείσαν υπό σου προθεσμίαν ου δυνάμενοι αναμένειν, προ των θυρών εστήκασι κατά συστάσεις και συλλόγους, αλλήλους περί της του Σίμωνος μοχθηρίας διομιλούντες, διο μετεωρίσας αυτούς και υποσχόμενος επί πολλοίς σε κακοίς ελθόντα ελέγξειν, επιδημήσαντα γνους, νύκτωρ διέφυγε˙ πλην επιθυμούσιν αυτοί ακούσαί σου.
***
62. Ο Πέτρος τότε θαυμάζοντας την προθυμία του πλήθους αποκρίθηκε˙ Βλέπετε, αδελφοί, πόσο φανερά εκπληρώνονται οι λόγοι του Κυρίου μας. Διότι θυμάμαι που είπε˙ «θα έρθουν πολλοί από την Ανατολή και τη Δύση, από τον Βορρά και από τη θάλασσα και θα καθίσουν μαζί με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ». Αλλά και «πολλοί είναι», λέει, «οι καλεσμένοι, αλλά λίγοι οι εκλεκτοί».2 Το ότι ήρθαν δεν οφείλεται σ’ αυτούς, αλλά στον Θεό που τους κάλεσε˙ εάν όμως μετά την πρόσκληση κάνουν τα αγαθά, αυτό θα οφείλεται σ’ αυτούς, και θα επιτύχουν την ανταμοιβή που τους πρέπει. Αυτά είπε, και βλέποντας το μεγάλο πλήθος ήρεμο να κυλάει σαν κανένα ήσυχο ρεύμα ποταμού, είπε στον Μαροώνη˙ Πού υπάρχει εδώ σε σένα χώρος που να μπορεί να χωρέσει το πλήθος; Ενώ ο Μαροώνης πήγαινε σε ένα υπαίθριο χώρο που χρησίμευε ως κήπος, το πλήθος ακολούθησε.
63. Και ο Πέτρος ανεβαίνοντας σε κάποια βάση αγάλματος, όχι πολύ ψηλή, αφού χαιρέτισε το πλήθος κατά το θεοσεβές έθιμο, βλέποντας πολλούς από τους παρόντες, που βασανίζονταν πολλά χρόνια από δαίμονες, να τρίζουν τα δόντια τους με κραυγή και να πέφτουν καταγής ικετεύοντας, αφού τους επέπληξε και τους διέταξε να κάνουν ησυχία, υποσχόμενος ότι θα τους θεραπεύσει μετά την ομιλία, άρχισε να μιλάει ως εξής.
64. Όταν ο μόνος αγαθός Θεός δημιούργησε τα πάντα καλά για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους, έστειλε τον μονογενή Υιό του, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, για να αποκαλύψει όσα νόμιζε εκείνος σωστά και να δώσει νόμο αιώνιο, ώστε, φυλάγοντάς τον για πάντα, και αφού βαπτιστούμε για την συγχώρηση των αμαρτιών μας, να γίνουμε άξιου της αιωνίου ζωής. Φροντίσετε λοιπόν να βγάλετε πρώτα το βρώμικο ένδυμα της απιστίας, το οποίο δεν μπορείτε να το αποβάλετε με άλλο τρόπο, εάν πρώτα δεν βαπτισθείτε με σκοπό να κάνετε καλές πράξεις, και έτσι, αφού γίνετε καθαροί και στο σώμα και στην ψυχή, να απολαύσετε την αιώνια βασιλεία που θα έρθει. Ούτε στα είδωλα φυσικά να πιστεύετε, ούτε να παίρνετε μέρος στο τραπέζι τους˙ μη φονεύετε, μη μοιχεύετε, μη μισείτε ο ένας τον άλλο, ούτε να κλέβετε, και γενικά να μη κάνετε κάποιες κακές πράξεις.
65. Αφού είπε αυτά και έκανε πολλές παραινέσεις από τις Γραφές, έμειναν όλοι, άλλοι για να θεραπευθούν, και άλλοι για να δουν αυτούς που θεραπεύθηκαν. Ο Πέτρος τότε βάζοντας επάνω τους τα χέρια του μόνο και προσευχόμενος, απάλλασσε τον καθένα από το πάθος του, ώστε όσοι θεραπεύονταν αμέσως να θαυμάζουν και να αναπέμπουν δοξολογία στον Θεό. Αφού λοιπόν πίστεψαν με βεβαιότητα μαζί μ’ εκείνους που θεραπεύθηκαν, έφυγαν για τα σπίτια τους, ύστερα από εντολή που πήραν, για να συγκεντρωθούν πολύ πρωί.
62. Και ο Πέτρος θαυμάσας των όχλων την σπουδήν, απεκρίνατο˙ Οράτε, αδελφοί, πώς οι του Κυρίου ημών λόγοι εμφανώς τελειούνται. Μέμνημαι γαρ αυτού ειρηκότος ότι, «πολλοί ελεύσονται από ανατολών και δυσμών και βορρά και θαλάσσης και ανακλιθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ». Αλλά και «πολλοί», φησί, «κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί». Το μεν ουν ελθείν ουκ αυτών εστίν ίδιον, αλλά του κεκληκότος Θεού˙ εάν δε μετά το κληθήναι τα αγαθά πράξωσι, τούτο αυτών ίδιον, και της προσηκούσης τεύξονται μισθαποδοσίας. Ταύτα είπε και τον πολύν όχλον ιδών πράως καθάπερ ήσυχόν τι ρεύμα ποταμού επρρέοντα, έφη τω Μαροώνη˙ Πού σοι τόπος εστίν ενταύθα τους όχλους χωρείν δυνάμενος; Του δε Μαροώνου εις κεκηπευμένον τόπον και ύπαιθρον αυτόν άγοντος, είποντο και οι όχλοι.
63. Και ο Πέτρος επί τινός βάσεως ανδριάντος ου πάνυ μετεώρου στάς, άμα τω τον όχλον θεοσεβεί έθει προσαγορεύσαι, ιδών πολλούς των παρεστώτων υπό δαιμόνων τε και πολλών χρόνων ενοχλουμένους, βρύχοντάς τε μετ’ οιμωγής και πίπτοντας μετά ικεσίας, επιτιμήσας αυτοίς και ησυχίαν έχειν επιτάξας και την ίασιν μετά το διαλεχθήναι καθυποσχόμενος του λέγειν ήρξατο ούτως.
64. Ο μόνος αγαθός Θεός, τα πάντα καλώς πεποιηκώς επί σωτηρία του γένους των ανθρώπων, εξαπέστειλε τον μονογενή αυτού Υιόν, τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, τα εκείνω δοκούντα εκφάναι και νόμον αιώνιον δούναι, ίνα φυλάσσοντες αυτόν δια παντός και βαπτισθέντες εις άφεσιν αμαρτιών, της αιωνίου ζωής καταξιωθώμεν. Σπουδάσατε δε πρότερον εκδύσασθαι το ρυπαρόν υμών ένδυμα της απιστίας, όπερ ουκ άλλως αποδύσασθαι δύνασθε, ει μη πρότερον επί καλαίς πράξεσι βαπστισθήτε, και ούτω καθαροί σώματι και ψυχή γενόμενοι, της εσομένης αϊδίου βασιλείας απολαύσετε. Μήτε ουν ειδώλοις πιστεύετε, μήτε τραπέζης αυτών κοινωνείτε˙ μη φονεύετε, μη μοιχεύετε, μη μισείτε αλλήλοις, μηδέ κλέπτετε, μηδέ κακαίς τισί πράξεσιν όλως επιχειρείτε.
65. Ταύτα ειπόντος αυτού και από των Γραφών πολλά παραινέσαντος, οι πάντες παρέμειναν, οι μεν του θεραπευθήναι χάριν, οι δε του ιστορήσαι τους της θεραπείας επιτυχόντας. Ο δε Πέτρος τας χείρας αυτοίς επιθείς μόνον και προσευξάμενος, την απαλλαγήν εκάστω του πάθους παρέσχετο, ως τους μεν παραχρήμα θεραπευθέντας υπερθαυμάσαι τε και δόξαν υπέρ τούτου προσενεγκείν τω Θεώ. Βεβαίως οι πιστεύσαντες άμα τοις θεραπευθείσαν, επί τα εαυτών απήεσαν, τούτο λαβόντες εντολήν, ώστε πρωαίτερον συνελθείν.
Υποσημειώσεις.
1. Ματθ. 8, 11
2. Ματθ. 20, 16
Από την συλλογή: Αποστολικοί Πατέρες, άπαντα τα έργα (3).
Κλημέντια Β’: Προς Κορινθίους Α’ – Β’, Μαρτύριον Κλήμεντος.
Εκδότης ΒΥΖΑΝΤΙΟ
Σειρά: ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ 118
Χρονολογία Έκδοσης, Δεκέμβριος 1994
Μετάφραση (Νεοελληνική απόδοση), Παπαευαγγέλου Παναγιώτης.
Επιμέλεια, ΜΕΡΕΤΑΚΗΣ Γ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ
Η/Υ επιμέλεια: Σοφίας Μερκούρη.
Παράβαλε και:
Εισαγωγή στην επιτομή πράξεων και κηρυγμάτων του Αποστόλου Πέτρου.
