Ο σοφώτατος Σωκράτης ιδού τι έλεγε δια την γεωργίαν:
Και οι πτωχοί και οι πλούσιοι δύνανται να ασχολούνται εις την γεωργίαν, διότι όχι μόνον φέρει πλούτον, άλλ’ είναι συγχρόνως ευχάριστος και διασκεδαστική. Μας συνηθίζει να υπομένωμεν και τους κόπους και το ψύχος και την θερμότητα, να σηκωνώμεθα πρωί και να περιπατώμεν πολύ. Τοιουτοτρόπως ενδυναμώνει το σώμα και μας καθιστά υγιείς, ευρώστους και ικανούς προς υπεράσπισιν της αγαπητής πατρίδος. Τα ψυχρά ύδατα της εξοχής, οι σύνεδροι και σκιεροί τόποι και ο δροσερός και καθαρός αήρ όχι μόνον υγείαν αλλά και τέρψιν προξενούν εις τους γεωργούς. Είναι δε αδύνατον ελεύθερος άνθρωπος να εύρη ωφελιμωτέραν και τερπνοτέραν ασχολίαν.
Η γεωργία διδάσκει την αγάπην της εργασίας και την δικαιοσύνην του Θεού. Διότι οι μεν κόποι του επιμελούς γεωργού πλουσίως ανταμείβονται, η δε οκνηρία του αμελούς τιμωρείται με την δυστυχίαν του. Διδάσκει ημάς και τα καλά της ενώσεως και την ανάγκην της αμοιβαίας βοηθείας. Δικαίως δε επωνομάσθη μήτηρ και όλων των άλλων τεχνών. Διότι, όταν η γεωργία ενός τόπου ακμάζη, ακμάζουν και αι άλλαι τέχναι. Όπου η γεωργία παραμελείται, εκεί και αι άλλαι τέχναι είναι εις κακήν κατάστασιν.
Από το Αναγνωστικό της ΣΤ’ τάξεως του Δημοτικού σχολείου.
Εν Αθήναις 1964
Οργανισμός Εκδόσεως Σχολικών Βιβλίων
Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.