Ιστορική κριτική και ιστορική Συνείδηση – Στέλλας Ν. Αναγνώστου-Δάλλα.

(ΕΝΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ)

Γενοκτονία είναι το να εξοντώνεις μια ομάδα ανθρώπων, όχι για κάτι που έκανε, αλλά για κάτι που είναι. Στην περίπτωση της Γενοκτονίας Του Ποντιακού Ελληνισμού, ισχύει το ίδιο που ίσχυσε και στην περίπτωση ολόκληρης της Μικρασιατικής καταστροφής, και της εξόντωσης όλου συνολικά του Ελληνικού στοιχείου, στη Μικρά Ασία, την Προποντίδα, και την Ανατολική Θράκη, διωγμός που ολοκληρώθηκε και με τα «Σεπτεμβριανά» στην Κωνσταντινούπολη το 1955. Ο λόγος λοιπόν αυτής της εξόντωσης είναι ότι όλοι αυτοί οι πληθυσμοί ήταν Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Ο όρος «Γενοκτονία», προέκυψε μετά τη δίκη των Ναζί στη Νυρεμβέργη. Μέχρι τότε, ο όρος που επικρατούσε ήταν «Εγκλήματα Κατά της Ανθρωπότητας». Τώρα ας αναλογιστούμε λίγο, κι ας δούμε αν υπήρξαν ποτέ βαναυσότερα και πολυανθρωπότερα σε θύματα τέτοια εγκλήματα, απ’ όσα έχουν γίνει ιστορικά εις βάρος των Χριστιανών, και συγκεκριμένα, εις βάρος των Ελλήνων Ορθοδόξων, από την Ενετοκρατία, Τουρκοκρατία, Βαυαροκρατία, τους Βούλγαρους κομιτατζήδες στη Μακεδονία, και τους συνεργούς του Κεμάλ.

Βεβαίως δεν απορούμε καθόλου, γιατί γνωρίζουμε καλά, ότι το χέρι του κάθε φονιά το κρατάει ο Διάβολος. Κι ο Διάβολος, όλες του τις προσπάθειες εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας τις καταβάλλει. Όλοι οι άλλοι εκάστοτε μακελλάρηδες του Ορθόδοξου Ελληνισμού, δεν είναι παρά οι πρόθυμοι συνεργοί του.

Λοιπόν: Δύο μπορεί να είναι οι λόγοι που κάνουμε αναδρομές και αναφορές, κι αφιερώματα. Ο πρώτος είναι η κριτική. Η αναζήτηση των αιτίων, των υπαιτίων, των λαθών, των ευθυνών, των προδοτών. Τέτοιοι υπάρχουν πάντα. Αλλοιώς, καταστροφές, ο Ελληνισμός δεν θα γνώριζε. Και δεν φαίνονται με την πρώτη ματιά. Άρα έχει νόημα η έρευνα.

Ο δεύτερος λόγος είναι για μένα ο πιο σημαντικός: η διαμόρφωση ιστορικής συνείδησης. Ιστορική συνείδηση, σημαίνει να μπορείς να βλέπεις μια μεγάλη εικόνα, πίσω από τα επιμέρους περιστατικά. Να βλέπεις το κρυμμένο σχέδιο και τις προεκτάσεις του. Να βλέπεις αν αυτό το σχέδιο συνεχίζεται, πώς συνεχίζεται, και πώς σε αγγίζει σήμερα. Και τι μπορείς να κάνεις.

Όταν έλεγε ο Ηρόδοτος για τα σπουδαία έργα των ανθρώπων «ίνα μη εξίτηλα γένηται»,δεν μιλούσε μόνο για τη μνήμη του μεγαλείου. Μιλούσε για το μάθημα που βγαίνει απ’ αυτό.

Λοιπόν, η Γενοκτονία των Ποντίων, είναι μέρος του σχεδίου εξόντωσης του Ορθοδόξου Ελληνισμού, εκδίωξής του από τους αιώνιους τόπους του, και εκμηδενισμού κάθε δυνάμεώς του, πρώτα στη λεκάνη της Μεσογείου, και δεύτερον, απανταχού της Γης. Κι ας αναρωτηθεί ο καθένας μας, αν αυτό ολοκληρώθηκε, αν συνεχίζεται, και τι μπορούμε να κάνουμε.

Πάμε λοιπόν στα γεγονότα που αφορούν τον Πόντο.
Μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο, 18/2/1856: έκδοσητου «ΧάτιΧουμαγιούν», αυτοκρατορικού φιρμανιού, που έδινε ίσα δικαιώματα σε όλους τους κατοίκους της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Αρχίζει η τεράστια άνθιση και ευημερία του Ελληνισμού.

1908: Πτώση του τελευταίου Σουλτάνου, ΑμπντούλΧαμίτ του Β’. Ιδρύεται στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη το εθνικιστικό κόμμα «Ένωση και πρόοδος», με αρχηγό τον Εβραϊκής καταγωγής ΚεμάλΑττατούρκ, και στελέχη, επίσης Εβραίους εξισλαμισθέντες, δηλαδή «ντονμέδες», τους: Εμβέρ, Ταλαάτ, Ραχμή(Νομάρχης Σμύρνης), και Ναζήμ. Σύνθημα: Ελευθερία- ισότητα- δικαιοσύνη, το ίδιο δηλαδή με των Διαφωτιστών. Σκόπευε ακριβώς τα αντίθετα, και τα έπραξε. Εξ αρχής εκπονούν πρόγραμμα ξερριζώματος και εξόντωσης των Ελληνικών πληθυσμών της Μ. Ασίας, και αντικατάστασής τους με Γερμανούς εποίκους. Το πρόγραμμα εκπονείται από τον επίσης εξωμότη, Νεεμάν-Φον-Σάνδερς- πασσά.

Όταν κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τίποτε απ’ αυτά, ο φωτισμένος Πατριάρχης, Ιωακείμ ο Γ’, διαβλέπει ήδη κινδύνους για το Γένος.

Μάρτιος 1914: Πρώτες διώξεις και σποραδικές δολοφονίες Ελλήνων, ειδικά, προσώπων που είχαν λάβει μέρος στον πόλεμο του ’12- ’13, κατά της Τουρκίας. Επίσης προκρίτων, με ψευδή κατηγορητήρια.

Απρίλιος 1914: Αρχίζει αδυσώπητος διωγμός του Ελληνικού στοιχείου, σε Κυδωνίες και Ερυθραία, όπου το Ελληνικό στοιχείο είναι πιο συμπαγές.

9/5/1914: ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗΣ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ: Επιστολή Βενιζέλου προς Πρεσβευτή Τουρκίας στην Ελλάδα, ΓκαλήπΚεμαλή:
«Έλαβον την επιστολήν την οποίαν η υμετέραΕξοχότηςευηρεστήθη να μοι απευθύνη, κατόπιν συνομιλίας ήνέσχομεν τελευταίως, δια να μοι προτείνει ΝΑ ΚΆΝΩΜΕΝ ΑΝΤΑΛΛΛΑΓΗΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΟΥ ΒΙΛΑΕΤΙΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ ΔΙΑ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΟΜΕΝΟΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΙΔΕΑΝ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ Ως ΑΤΟΜΙΚΗΝ ΥΜΩΝ ΜΟΙ ΕΞΕΦΡΑΣΑΤΕ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΡΡΗΘΕΙΣΑΝ ΣΥΝΔΙΑΛΕΞΙΝ ΗΜΩΝ…..Δι’ αυτής, θα ετίθετο οριστικώς τέρμα εις την κατάστασιν των πραγμάτων εν Θράκη, εάν η συμφωνία εξετείνετοσυμφώνως προς νύξινήτιςεγένετο…. Και οι οποίοι (πληθυσμοί) εθελουσίως θα μετηνάστευον, κλπ, κλπ, κλπ…»

Ταυτόχρονα, στίφη Βαζιβουζούκων, συνεχίζουν να καταστρέφουν Ελληνικές ανθούσες πόλεις.

14/5/1914: Ταλαάτ (Υπουργός Εσωτερικών), προς ΡαχμήΒαλή, της Σμύρνης:
«Επείγουσα πολιτική ανάγκη, επιβάλλει όπως οι Έλληνες οι κατοικούντες εις όλας τας ακτάς της Μικρασίας, εξαναγκασθούν να εκκενώσουν τας εστίας των, δια να εγκατασταθούν εις τα βιλαέτια Ερζερούμ και Χαλδαίας. ΕΑΝ ΑΡΝΗΘΟΥΝ Ν’ ΑΝΑΧΩΡΗΣΩΣΙΝ ΕΙΣ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΌΜΕΝΑ ΜΕΡΗ, ΕΥΑΡΕΣΤΗΘΕΊΤΕ ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑΣ ΟΔΗΓΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ, ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΕΚΠΑΤΡΙΣΘΟΥΝ. ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟΝ ΑΥΤΟΝ, ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΚΤΡΟΠΑ».(!!!!!)

Οι Έλληνες ιεράρχες
και ο Στέφανος Δραγούμης αντιδρούν εντονότατα, χαρακτηρίζοντας το σχέδιο απάισιο, φρικαλέο, εξευτελιστικό, ανήκουστο και πρωτοφανές ανθρωπομέτρημα ανταλλαγής εύρωστων και υψηλού επιπέδου κοινωνιών, με υπανάπτυκτους μουσουλμανικούς, οι οποίοι θα καρπώνονταν τον πλούτο τους.

27/5/1914. Η Εκκλησία κηρύττεται «υπό διωγμόν».
Εν τω μεταξύ συνεχίζεται ο αφοπλισμός των Ελλήνων (τους αφαιρείται ακόμη και το κυνηγετικό τους όπλο), η καταπίεση των προυχόντων, και ο εξοπλισμός των, άοπλων μέχρι τότε, τούρκων χωρικών.

1η Φάση Διωγμών Ποντίων: Από την είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο κατά των Συμμάχων, 11/1914, μέχρι τη σύναψη της Ανακωχής στις 31/10/1918

6/1915: Σφαγή Αρμενίων, και πρώτες βιαιοπραγίες κατά Ποντίων.
11/1916: Εμβέρ και Ταλαάτ, θέτουν σε εφαρμογή σχέδιο «ΑΜΕΣΗΣ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ ΑΝΔΡΩΝ ΠΟΛΕΩΝ ΑΠΟ 16-60 ΕΤΩΝ, ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΣΤΑ ΕΝΔΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΜΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΣΦΑΓΗΣ ΚΑΙ ΕΞΟΝΤΩΣΗΣ». Σε 15 ημέρες, ξεκίνησε η εφαρμογή του σε Σαμψούντα και Πάφρα.
Η Τραπεζούντα γλύτωσε προσωρινά, γιατί από τον Απρίλιο του 1916 είχε καταληφθεί από τη Ρωσία. Όταν η κατοχή αυτή έληξε τον Φεβρουάριο του 1918, οι μισοί σχεδόν, κάτοικοι της Τραπεζούντας, κατέφυγαν στη Ρωσία, ακολουθώντας τους Ρώσους.
Ο Πόντος κάνει έκκληση στον Βενιζέλο για ένωση με την Ελλάδα. Ο Βενιζέλος αρνείται, με το πρόσχημα ότι ο Πόντος είναι μακρυά, και δεν μπορεί να τον υποοστηρίξει. Γενικά, υποστηρίζει τη δημιουργία ομοσπονδίας με την Αρμενία.
Οι σφαγές συνεχίζονται.
Στη Συνδιάσκεψη Ειρήνης, στις 30/12/1918, ο Βενιζέλος ζητά επόσημα την ενσωμάτωση με την Αρμενία. Αντίθετα, ο Μητροπολίτης Χρύσανθος (Φιλιππίδης), υποβάλλει ξεχωριστό υπόμνημα, για τη δημιουργία Ελληνικού Ανεξάρτητου Κράτους Πόντου.
Οι σφαγές συνεχίζονται. Τα παιδιάτων δολοφονημένων, οδηγούνται ήδη σε τουρκικά ορφανοτροφεία για να υποβληθούν σε τουρκο-ισλαμική παιδεία.
Από την πλευρά του Ελληνικού κράτους, το Ποντιακό ζήτημα, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται ως μεμονωμένο ζήτημα του Πόντου, κι όχι σαν μέρος ενός ευρύτερου εθνικού ζητήματος.

2η φάση διωγμών: 1919-1922.

4/21919. Βενιζέλος προς Πρόεδρο Αμερικής Γούντροου Ουίλσον: «…οι Πόντιοι ήθελαν ανεξαρτησία, κι εκείνος αντιτάχθηκε, γιατί ήθελε την ένωση με την Αρμενία».
19/5/1919: Απόβαση Κεμάλ στην Σαμψούντα. Η Ελλάδα ΔΕΝ στέλνει ενισχύσεις στους Πόντιους αντάρτες.
31/6/1919: Ο μητροπολίτης Χρύσανθος στέλνει αγωνιώδες υπόμνημα προς τον Βρεττανό Πρωθυπουργό, για να επιτραπεί η συγκρότηση Ποντιο-αρμενικών στρατιωτικών ταγμάτων, για την επιβολή τάξης στονΠόντο. ΄Λαμβάνει αρνητική απάντηση.
11/1919: ΣτηνΑθήνα, ο συνταγματάρχης Καθενιώτης, ζητά από τον Βρεττανό Πρεσβευτή, να επιτραπεί να σταλεί στο Βατούμ, το τάγμα Ποντίων που υπήρχε στον Ελληνικό στρατό. Λαμβάνει επίσης αρνητική απάντηση. Τον Ιανουάριο του 1920, επαναλαμβάνει το αίτημα, επειδή οι Τούρκοι Εθνικιστές, είχαν πλέον ενισχυθεί και από μπολσεβίκους, και χρειαζόταν να υπάρχει κάποιο έδαφος ελεύθερο, στο οποίο να μπορούν να καταφεύγουν οι Έλληνες πρόσφυγες από τη Ρωσία. Πάλι αρνητική απάντηση. Ο συντ. Καθενιώτης απέδωσε τη στάση αυτή στο γεγονός ότι ήταν Σλαυόφιλος και Βουλγαρόφιλος. Πάλι διαφεύγει η μεγάλη εικόνα.
Παράλληλα, τον Ιανουάριο πάλι του 1920, λόγω της συνέχισης των σφαγών, ο μητροπολίτης Χρύσανθος υπογράφει με τον πρόεδρο της Αρμενίας, Αλέξανδρο Χατισιάν, συμφωνία για ίδρυση Ποντο-Αρμενικού κράτους. Το στρατιωτικό σκέλος υπογράφηκε από τον συνταγμ. Καθενιώτη, αλλά η συμφωνία δεν ίσχυσε ποτέ, γιατί η Αρμενία διαπνεόταν από ιμπεριαλιστικό πνεύμα σε βάρος των συμφερόντων του Πόντου. Αυτό κατήγγειλε ο Κ. Κωνσταντινίδης, ηγέτης του Ποντιακού κινήματος, και πρόεδρος του Παμποντίου Συνεδρίου Μασσαλίας.
Στο τέλος του 1921, ο Βρεττανός Αρμοστής στην Κωνσταντινούπολη, Σερ ΧόραςΡάμπολντ, πληροφορεί τον Υπουργό Εξωτερικών, Κέρζον: «…φαίνεται ότι οι Τούρκοι δρουν βάσει προμελετημένου σχεδίου.
Ο Πρωθυπουργός Λόϋντ- Τζώρτζ, είπε εκ των υστέρων, σε λόγο του προς το αγγλικό Κοινοβούλιο: «…στον Πόντο, δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, άνδρες, γυναίκες καιπαιδιά, απελαύνονταν και πέθαιναν. Ήταν καθαρή, ηθελημένη εξολόθρευση. Η λέξη δεν είναι δική μου. Είναι όσα ανέφερε η Αμερικανική αποστολή….». Τα ίδια είπαν παράλληλα, και οι απεσταλμένοι των Σοβιετικών.
Ο σερ Γουίνστον Τσώρτσιλ, στο βιβλίο του «Η Παγκόσμια Κρίση», μιλάει για τρομακτικούς εκτοπισμούς Ελλήνων στην Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα.
Ο Αμερικανός ταγματάρχης Γιόουελ, μιλώντας για τον Πόντο του ’21, λέει: «…πτώματα, πτώματα παντού, σε όλο το μήκος της πορείας των εκτοπιζομένων. Φρίκη και πτώματα».
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος, Γκίμπονς, λέει: «…η πεδιάδα της Μαλάτειας, ήταν ολόκληρη στρωμένη με πτώματα Ελλήνων».

Οι Σοβιετικοί προμήθευαν τον τουρκικό στρατό, με όπλα, χρήματα και συμβούλους. Η τουρκική αντεπίθεση του 1921 εναντίον των Ελληνικών στρατευμάτων στο Μικρασιατικό μέτωπο , οργανώθηκε από τον Μ. Φρούνζε, στρατιωτικό απεσταλμένο των Σοβιετικών. Ο ίδιος αναφέρει:
«…όλη η πλούσια και πυκνοκατοικημένη περιοχή του Πόντου, ερημώθηκε σε απίστευτο βαθμό. Από τον Ελληνικό πληθυσμό της Σαμψούντας- Σινώπης- Αμάσειας, απέμειναν μόνον μερικές ανταρτοομάδες στα βουνά. Ο Οσμάν Αγάς, ο πιο θηριώδης αρχηγός των Λαζών, πέρασε δια πυρός και σιδήρου, όλην την περιοχή. Βάρβαρα σκοτωμένοι Έλληνες, γέροι, παιδιά και γυναίκες, τους είχαν απαγάγει από τα σπίτια τους, και τους είχαν σκοτώσει στους δρόμους».
Όταν τα ανέφερε αυτά στον Κεμάλ, τα αρνήθηκε, αλλά δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι «ο τουρκικός λαός ήταν εξοργισμένος από την αυθάδεια των Ποντίων, να θέλουν Ποντιακό κράτος μέσα στην Τουρκία».!!!

Εδώ οφείλουμε να προσθέσουμε τα εξής:
Τον Οκτώβριο του 1921, οι Γάλλοι παρέδωσαν δωρεάν στους Κεμαλικούς, 10.000 στρατιωτικές ενδυμασίες, 2000 ίππους, και πολλά πυρομαχικά. Με τη Γαλλοτουρκική συμφωνία, οι Γάλλοι εκκένωσαν την Κιλικία. Έτσι, ο Κεμαλικός στρατός, ελευθερώθηκε από το νοτιοανατολικό μέτωπο, και έρριξε όλες του τις δυνάμεις κατά των Ελλήνων, τους οποίους είχαν εγκαταλείψει όλοι οι «Σύμμαχοι».
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι, λησμόνησαν εντελώς τη διακήρυξη που είχαν κάνει στις 8 Νοεμβρίου του 1918, ότι «σκοπός τους ήταν η πλήρης και οριστική απελευθέρωση των λαών που από μακρού χρόνου καταδυναστεύονταν από τους Τούρκους»!!!! Επίσης λησμονήθηκε και η ανακοίνωση του Αριστείδη Μπριάν, Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας και εκπροσώπου των συμμαχικών κυβερνήσεων, ο οποίος είχε πεί προς την κυβέρνηση της Αμερικής: «…ο κόσμος όλος γνωρίζει, ότι ο σκοπός του πολέμου επιβάλλει στους Συμμάχους, την απελευθέρωση των λαών που κύπτουν κάτω από την αιματηρή κυριαρχία των Τούρκων.»!!!!!
Μια επίσης «διαφωτιστική» παρένθεση ακόμη: Στην αφήγηση του μαρτυρίου του Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης στη Γαλλική Βουλή, το ακροατήριο έμεινε ασυγκίνητο. Ο βουλευτής Αλεξάντρ Ισραέλ κάγχασε, ο Κλωζέλ μυκτήρισε, και ο ΣάρλΜπαρόν είπε ότι οι Τούρκοι είναι πολιτισμένοι, ενώ οι Έλληνες βάρβαροι! Ο βουλευτής Τισσερέ επετέθη εναντίον των Ελλήνων, λέγοντας ότι είχαν ληστέψει την Τουρκία! Ο δε περίφημος Φράνκλιν Μπουγιόν, αυτός που το 1921, με τη συνθήκη της Άγκυρας, παρέδωσε όλο το Γαλλικό πολεμικό υλικό της Κιλικίας στους Κεμαλικούς, διαμαρτυρήθηκε που κάποιοι αποκάλεσαν τους Τούρκους ληστές, ενώ στην Τουρκία θεωρούνταν ήρωες»!!!!!!

Κατά προσέγγιση αποτίμηση θυμάτων, πρώτης περιόδου: 171.000 Κατά προσέγγιση αποτίμηση θυμάτων δευτέρας περιόδου: 120.000 Σύνολο: 300.000 περίπου ελληνικές ζωές, κατ’ άλλους 350.000. Κάτι παραπάνω δηλαδή, από το σύνολο του μισού πληθυσμού του Πόντου, ο οποίος μετά διασπάρηκε και έχασε τη συνοχή του, μακριά από τις πατρογονικές εστίες και τους αθώους συγγενείς του που δολοφονήθηκαν.

Αφήνω σε άλλους να περιγράψουν με πόσους και ποιους τρόπους πραγματοποιήθηκαν αυτές οι δολοφονίες. Ένα να θυμίσω μόνο: Με τέτοιους γείτονες, με τέτοιους «συμμάχους», και με πολιτική ηγεσία που δεν διαπνέεται από γνήσια φιλοπατρία, η Ελλάδα συνεχώς θα μικραίνει και θα κατακρεουργείται. Και ας μην παρηγορούμαστε, ότι ο εχθρός είναι, τάχα, μακρυά. Δεν είναι. Το πόσο κοντά, ας ψάξουμε να το βρούμε μόνοι μας. Επίσης και το τι θα κάνουμε ο καθένας μας, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Γιατί γι’ αυτό θα λογοδοτήσουμε μια μέρα, ενώπιον Θεού και προγόνων. Τίποτε άλλο να μην φοβόμαστε.
Στέλλα Ν. Αναγνώστου-Δάλλα.
Υ.Γ. Αναγνώριση Γενοκτονίας Ποντίων, από την Ελληνική Βουλή, το 1994. Επίσημη ημέρα μνήμης της, η 19ηΜαίου. Επίσημη ημέρα μνήμης της Μικρασιατικής Καταστροφής, η 14η Σεπτεμβρίου. Χώρες που αναγνώρισαν τη Γενοκτονία: Κύπρος, Αρμενία, Σουηδία, κάποιες δημοκρατίες της πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., κάποιες πολιτείες των Η.Π.Α.,, Ν. Αυστραλία, Αυστρία, Ολλανδία, και η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών. Αναλογιστείτε ποιες χώρες λείπουν απ’ αυτόν τον κατάλογο…

Δημοσιεύθηκε στην Άρθρα, Ιστορικά. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.