Μία ανθοδέσμη για το χριστό. Μία απέριττη αγκαλιά από πνευματικά αγριολούλουδα, που δειλά – δειλά απλώσαμε χέρι και κορφολογήσαμε από την άνυδρο γη της ψυχής μας, για να τα αφιερώσουμε με ευλάβεια στον Κύριο. Έτσι ολοκληρώθηκε, με τον καιρό, το δικό μας μπουκέτο. Τα άνθη όμως, όπως θα διαπιστώσετε, ξεφυλλίζοντας το μικρό μας πόνημα, δεν είναι από τα πιο φανταχτερά και ευωδιαστά. Αυτά τα τελευταία φυτρώνουν και βλαστάνουν σε ψηλότερα, απόκρημνα και άγγιχτα μέρη, δέχονται την άνωθεν ευλογία και την δρόσο του πνεύματος και σκορπούν με ορμή καταρράκτη το μεθυστικό τους άρωμα και τη χαρμονή.
Το περιμάζωμά τους γι’ αυτό, είναι για τους λίγους, τους αξιώτερους, τους χαριτωμένους, τους σημαιοφόρους της πίστης. Εμείς δεν αισθανόμαστε τόσο δυνατοί για τέτοιες αναβάσεις. Εμποδιζόμαστε, βλέπετε, από τα βαρίδια της ενίοτε κλονισμένης, χλιαρής και μετέωρης πίστης μας.
Μακάρι να μην ήταν έτσι και χίλιες φορές μακάρι να ήταν μπορετή και για μας η τέτοια αναρρίχηση. Πάντως δεν αποκάμνομε από τα εμπόδια, γιατί ο Χριστός μας διαβεβαιώνει ότι ουδένα εκβάλλει έξω, μας δέχεται όλους, και τους πνευματικά ώριμους και τους εγγύς και τους μακράν και τους έχοντας ζέουσαν πίστη και τους πασχίζοντες να την αποκτήσουν. Ό,τι έχει σημασία είναι η αγαθή προαίρεση και η ταπείνωση και το πιο σημαντικό, η συναίσθηση ότι ουδείς είναι υπεράνω της αμαρτίας.
Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το βιβλίο, σε rar μορφή.
