Αγίου Ρωμανού του μελωδού – Κοντάκιον εις Την επαύριον της Χριστού Γεννήσεως.

Εκείνος που πριν τον Εωσφόρο απ’ τον Πατέρα
εγεννήθη δίχως μητέρα,
στη γη χωρίς πατέρα σήμερα εσαρκώθη από Σένα∙
Γι’ αυτό ένα άστρο φέρνει στους μάγους το χαρμόσυνο
μήνυμα,
και άγγελοι μαζί με τους βοσκούς υμνούνε
την ανείπωτη γέννα Σου,
ω Κεχαριτωμένη.

Το Σταφύλι το άσπαρτο όταν έβγαλε η Άμπελος
σαν κλήμα πάνω σε κλαδιά στην αγκαλιά της Το
κράταγε κι έλεγε∙
«Είσαι Συ ο καρπός μου, είσαι Συ η ζωή μου,
απ’ τον Οποίο έμαθα ότι και τώρα είμαι αυτό που ήμουνα∙
Είσαι Συ ο Θεός μου.
Τη σφραγίδα της παρθενίας μου, καθώς βλέπω
απείραχτη,
Σε κηρύττω αμετάβλητο Λόγο που σάρκα εφόρεσε.
Πώς σε συνέλαβα δεν ξέρω, σε αναγνωρίζω όμως
καταλύτη της φθοράς.
Γιατί είμαι αγνή αν και Σε γέννησα,
γιατί άφησες τη μήτρα μου όπως την ευρήκες, την
εφύλαξες άθικτη.
Γι’ αυτό μαζί μου γιορτάζει η πλάσι ολόκληρη και μου
φωνάζει
‘ω Κεχαριτωμένη’.

Πατήστε εδώ για να «κατεβάσετε» ολόκληρο το Ιερό Κοντάκιο, σε rar μορφή.

Παράβαλε και:
ΑΓΙΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΤΟΥ ΜΕΛΛΩΔΟΥ, ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ – ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΣΕΠΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Οι δύο κανόνες του όρθρου των Χριστουγέννων, ερμηνευμένοι από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη.
25 Δεκεμβρίου, η κατά Σάρκα Γέννησις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού – τα Λειτουργικά Αναγνώσματα της εορτής.

Δημοσιεύθηκε στην Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.