Κυριακή των Αγίων Πάντων, Α. Ματθαίου – η Ευαγγελική περικοπή της Θ. Λ., λόγος Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς, υμνολογική εκλογή.

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.
Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (Κεφ. ι΄ 32 – 33, 37 – 38, ιθ΄ 27 – 30)

Είπεν ο Κύριος’ πάς όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω καγώ εν αυτώ, έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς. όστις δ’ άν αρνήσηταί με έμπροσθεν των ανθρώπων, αρνήσομαι αυτόν καγώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς.
Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, ουκ έστι μου άξιος, και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ, ουκ έστι μου άξιος, και ός ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος.
Τότε αποκριθείς ο Πέτρος είπεν αυτώ, ιδού ημείς αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμέν σοι, τί άρα έσται ημίν? ο δέ Ιησούς είπεν αυτοίς, αμήν λέγω υμίν ότι υμείς οι ακολουθήσαντές μοι, εν τη παλιγγενεσία, όταν καθίση ο υιός του ανθρώπου επι θρόνου δόξης αυτού, καθίσεσθε και υμείς επι δώδεκα θρόνους κρίνοντες τας δώδεκα φυλάς του Ισραήλ. και πάς ός αφήκεν οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς ένεκεν του ονόματός μου, εκατονταπλασίονα λήψεται, και ζωήν αιώνιον κληρονομήσει. Πολλοί δέ έσονται πρώτοι έσχατοι, και έσχατοι πρώτοι.

Απόδοση.

Είπε ο Κύριος στους Μαθητές του: «Όποιος ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους ότι ανήκει σ’ εμένα, θα τον αναγνωρίσω κι εγώ για δικόν μου, μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος όμως με απαρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, θα τον απαρνηθώ κι εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα μου. Όποιος αγαπάει τον πατέρα του ή τη μάνα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Κι όποιος αγαπάει το γιο του ή τη θυγατέρα του παραπάνω από μένα, δεν είναι άξιος για μαθητής μου. Επίσης όποιος δεν παίρνει το σταυρό του και δε με ακολουθεί, δεν είναι άξιος για μαθητής μου.» Μίλησε τότε ο Πέτρος και του είπε: «Να, εμείς αφήσαμε τα πάντα και σε ακολουθήσαμε. Τι θα γίνει με μας;» Κι ο Ιησούς τους απάντησε: « Σας βεβαιώνω πως εσείς που με ακολουθήσατε, όταν θα καθίσει ο Υιός του Ανθρώπου στο μεγαλόπρεπο θρόνο του, στον καινούριο κόσμο, θα καθίσετε κι εσείς σε δώδεκα θρόνους, για να κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Κι όποιος άφησε σπίτια ή αδερφούς ή αδερφές ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή παιδιά ή χωράφια για χάρη μου, θα πάρει εκατό φορές περισσότερα και θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Πολλοί θα βρεθούν από πρώτοι τελευταίοι, κι άλλοι από τελευταίοι πρώτοι».

Επιμέλεια κειμένου, Νικολέτα – Γεωργία Παπαρδάκη.

Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου Πόποβιτς

Συν πάσι τοις Αγίοις

Πριν την έλευση του Σωτήρος Χριστού στον επίγειό μας κόσμο, εμείς οι άνθρωποι γνωρίζαμε μόνον τον θάνατο, και ο θάνατος εμάς. Κάθε τι το ανθρώπινο ήταν διαποτισμένο με τον θάνατο, αιχμαλωτισμένο και κατανικημένο από αυτόν. Ο θάνατος μάς ήταν πλησιέστερος και από τον εαυτό μας, και περισσότερο πραγματικός από εμάς τους ιδίους. Δυνατότερος, ασυγκρίτως δυνατότερος από κάθε άνθρωπο χωριστά, και από όλους τους ανθρώπους μαζί. Η γη ήταν φρικαλέα φυλακή του θανάτου, και εμείς ανίσχυροι, δέσμιοι και δούλοι του. Μόνον με την έλευση του Θεανθρώπου Χριστού η ζωή εφανερώθη. Εφανερώθη η ζωή η αιώνιος στους απελπισμένους θνητούς, στους αθλίους δούλους του θανάτου, σ’ εμάς.

Η αληθινή ζωή επάνω στη γη αρχίζει ακριβώς με την Ανάσταση του Σωτήρος, διότι είναι ζωή που δεν τελειώνει με τον θάνατο.

Τι είναι οι χριστιανοί; Οι χριστιανοί είναι χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιωνίου ζωής. Τούτο δε κατά το μέτρο της πίστεώς τους και κατά το μέτρο της αγιότητός τους, η οποία είναι καρπός της πίστεως. Οι άγιοι είναι οι περισσότερο τέλειοι Χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθεί στον μέγιστο, κατά το δυνατόν, βαθμό με την άσκηση της πίστεως στον Αναστάντα και αιωνίως Ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και όντως αθάνατοι μέσα στο ανθρώπινο γένος, διότι με όλο το είναι τους ζουν εν τω Αναστάντι και για τον Αναστάντα Χριστό, και κανένας θάνατος δεν έχει εξουσία επάνω τους. Η ζωή τους ολόκληρη είναι από τον Χριστό και γι’ αυτό όλη είναι χριστοζωή. Η σκέψις τους είναι χριστοσκέψις. Η αίσθησίς τους χριστο-αίσθησις. Ό,τι είναι δικό τους είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν δικό τους. Αν είναι η ψυχή, αυτή είναι πρώτα του Χριστού, και κατόπιν δική τους. Αν είναι η ζωή, είναι πρώτα του Χριστού και μετά δική τους. Σ’ αυτούς δεν είναι
αυτοί, αλλά τα πάντα και εν πάσι Χριστός Κύριος.

Γι’ αυτό οι βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά η ζωή του Σωτήρος Χριστού επαναλαμβανόμενη σε κάθε άγιο, λίγο ή πολύ, κατά τούτον ή εκείνον τον τρόπον. Ή, ακριβέστερα, είναι η ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των αγίων. Η ζωή του σαρκωθέντος Θεού Λόγου, του Θεανθρώπου Ιησού, ο οποίος γι’ αυτό και έγινε άνθρωπος, για να μας σώσει και να μας μεταδώσει ως άνθρωπος τη θεία ζωή του. Για να αγιάσει και απαθανατίσει και αιωνιοποιήσει με τη ζωή του ως Θεός, την ιδική μας, ανθρώπινη, ζωή, επάνω στη γη.

Τι είναι οι Πράξεις των Αγίων Αποστόλων; Είναι τα έργα του Χριστού, τα οποία κάνουν οι Άγιοι Απόστολοι με τη δύναμη του Χριστού, ή μάλλον τα κάνουν δια του Χριστού, ο οποίος ζει μέσα τους και ενεργεί δια μέσου αυτών. Και η ζωή των αγίων Αποστόλων τι είναι; Η βίωσις της ζωής του Χριστού, η οποία ζωή μεταδίδεται μέσα στην ‘Εκκλησία, σε όλους τους πιστούς ακολούθους του και συνεχίζεται για πάντα δια μέσου αυτών, οι οποίοι την αντλούν από τα άγια μυστήρια και τις άγιες αρετές.
Οι δε Βίοι των Αγίων τι είναι; Τίποτε άλλο από ένα είδος συνέχισης των Πράξεων των Αποστόλων. Μέσα σ’ αυτούς τους Βίους συναντά κανείς το ίδιο Ευαγγέλιο, την ίδια ζωή, την ίδια αλήθεια, την ίδια πίστη, την ίδια αιωνιότητα, την ίδια δύναμη εξ ύψους, τον ίδιο Θεό και Κύριο. Διότι Ιησούς Χριστός, χθες και σήμερα ο αυτός και εις τους αιώνας. Ο αυτός για όλους τους ανθρώπους όλων των αιώνων, ο οποίος διαμοιράζει τα ίδια χαρίσματα και τις ίδιες θείες ενέργειες σε όλους εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν. Αύτη η συνέχιση όλων των θείων δυνάμεων και ζωοποιών ενεργειών, οι όποίες παραμένουν και παρατείνονται στην Εκκλησία του Χριστού δια μέσου των αιώνων και από γενεά σε γενεά, αποτελεί ακριβώς τη ζώσα Ιερά Παράδοση.

Οι Βίοι των Αγίων εμφανίζουν ακριβώς αυτά τα πρόσωπα, που εγέμισαν από Χριστό τον Θεό, πρόσωπα χριστοφόρα, άγια, στα οποία διαφυλάσσεται και με τα οποία μεταδίδεται η Αγία Παράδοση αυτής της ζωής, που ευρίσκεται μέσα στη Χάρη. Διαφυλάσσεται και μεταδίδεται με την αγία Ευαγγελική πολιτεία τους. Διότι οι Βίοι των Αγίων δεν είναι άλλο παρά οι Ευαγγελικές Θείες αλήθειες, οι οποίες έχουν μεταφερθεί στην ανθρώπινη ζωή μας δια μέσου της χάριτος και των ασκήσεων. Δεν υπάρχει Ευαγγελική αλήθεια, η οποία να μην ημπορεί να μεταβληθεί σε ζωή. Όλες αυτές οι αλήθειες εδόθησαν από τον Χριστό για έναν σκοπό. Για να γίνουν δική μας ζωή, πραγματικότης δική μας, κτήμα δικό μας, χαρά δική μας. Και οι άγιοι, όλοι τους ανεξαιρέτως, ζουν αυτές τις θείες αλήθειες ως το κέντρο της ζωής τους και ως την ουσία του είναι τους. Ακριβώς γι’ αυτό οι Βίοι των Αγίων αποτελούν απόδειξη και μαρτυρία ότι η καταγωγή μας είναι από τον ουρανό. Ότι εμείς δεν είμεθα από τον κόσμον αυτόν, αλλά από τον άλλον. Ότι ο άνθρωπος είναι αληθινός άνθρωπος μόνον εν τω Θεώ, ότι ζούμε επάνω στη γη λαμβάνοντας ζωή από τον ουρανό. Ότι ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει, και ότι ο σκοπός μας είναι να ουρανώσωμε τον εαυτό μας, τρεφόμενοι με τον ουράνιον άρτον ο οποίος κατέβη από τον ουρανό στη γη. Ο ουράνιος αυτός άρτος κατέβη στη γη για να μας τρέφει με την αιωνία Θεία Αλήθεια, με την αιωνία Θεία Αγαθότητα, την αιωνία Θεία Δικαιοσύνη, την αιωνία Θεία Αγάπη, την αιωνία Θεία Ζωή, δια της Θείας Ευχαριστίας, δια της ζωής μας εν τω μόνω αληθινώ Θεώ και Κυρίω Ιησού Χριστό. Με άλλους λόγους, η κλήσις μας είναι να γεμίσουμε με τον Θεάνθρωπο Χριστό, με τις θείες και ζωοποιούς ενέργειές του, να φθάσουμε στην ενχρίστωση και χριστοποίησή μας. Εάν εργάζεσαι γι’ αυτό, τότε ευρίσκεσαι ήδη στον ουρανό, παρ’ όλο που περιπατείς επάνω στη γη. Είσαι ήδη όλος εν τω Θεώ, μολονότι το είναι σου παραμένει στα όρια της ανθρωπίνης φύσεως.

Οι Βίοι των Αγίων είναι ιερές μαρτυρίες περί της θαυματουργικής δυνάμεως του Κυρίου Ιησού Χριστού. Στην πραγματικότητα, αυτοί δεν είναι άλλο παρά οι ίδιες οι μαρτυρίες των Πράξεων των Αποστόλων, συνεχιζόμενες δια μέσου των αιώνων, αφού και οι άγιοι δεν είναι άλλο παρά μάρτυρες άγιοι, όπως και οι άγιοι Απόστολοι, που είναι πρωτομάρτυρες. Τίνος μάρτυρες; Του Θεανθρώπου Χριστού. Αυτού που εσταυρώθη, ανέστη, ανελήφθη και ζει αιωνίως. Μάρτυρες του Ευαγγελίου της σωτηρίας, το οποίο συνεχίζει να γράφεται αδιάκοπα με τα άγια ευαγγελικά έργα από γενεά σε γενεά. Διότι ο Χριστός, ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλους τους αιώνες, θαυματουργεί συνεχώς με την ίδια θεία δύναμη δια μέσου των αγίων μαρτύρων του. Οι Θείοι Απόστολοι είναι οι πρώτοι άγιοι μάρτυρες του Κυρίου Ιησού Χριστού και της θεανθρωπίνης του οικονομίας, της σωτηρίας του κόσμου. Και οι βίοι τους αποτελούν τις ζωντανές και αιώνιες μαρτυρίες περί του Ευαγγελίου του Σωτήρος, ως νέας ζωής, ζωής χαριτωμένης, ζωής αγίας, θείας, θεανδρικής και επομένως ζωής θαυματουργικής και αληθινής, όπως είναι θαυματουργική και αληθινή η ίδια η ζωή του Σωτήρος Χριστού. Και οι χριστιανοί; Είναι οι άνθρωποι δια μέσου των οποίων συνεχίζεται η αγία θεανθρωπίνη ζωή του Χριστού από γενεά σε γενεά μέχρι τη συντέλεια του αιώνος. Όλοι τους αποτελούν ένα σώμα, το σώμα του Χριστού, την Εκκλησία. Είναι σύσσωμοι με τον Χριστό και ως μέλη του σώματός του ο καθένας έχει τη θέση του στη ζωή του συνόλου. Ο ποταμός της αθανάτου ζωής άρχισε να ρέει, να κυλά ακατάπαυστα από τον Θεάνθρωπο Χριστό, και οι χριστιανοί εισέρχονται δια μέσου αυτού στην αιωνία ζωή. Οι χριστιανοί είναι το Ευαγγέλιο του Χριστού συνεχιζόμενο δια μέσου όλων των αιώνων του ανθρωπίνου γένους.

Στους Βίους των Αγίων όλα είναι συνηθισμένα, όπως στο Ευαγγέλιο, αλλά και όλα είναι παράδοξα, όπως στο Ευαγγέλιο. Όμως και στις δύο περιπτώσεις είναι όλα πραγματικά και αληθινά, κατά έναν μοναδικό τρόπο. Αληθινά δε και πραγματικά κατά την ίδια θεανθρώπινη αλήθεια και την ίδια θεανδρική πραγματικότητα, και μαρτυρημένα με την ίδια αγία δύναμη, θεία και ανθρώπινη, κατά τρόπο θεϊκώς και ανθρωπίνως τέλειο. Ιδού, ευρισκόμεθα σε χώρο ουράνιο, διότι η γη γίνεται ουρανός δια των άγιων του Θεού. Ιδού, ότι ευρισκόμεθα μεταξύ των ενσωμάτων αγγέλων, μεταξύ των χριστοφόρων, και όπου είναι αυτοί, εκεί είναι και όλος ο Κύριος ο Θεός, μέσα τους και μαζί τους και μεταξύ τους.

Εμβαθύνετε στους βίους των αγίων. Ιδού, από όλους αυτούς ακτινοβολεί η χαρισματική, η ζωοποιός και σωστική δύναμις της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία τους οδήγησε από άσκηση σε άσκηση, από αρετή σε αρετή, από τη νίκη κατά της αμαρτίας στη νίκη κατά του θανάτου, από τη νίκη κατά του θανάτου στη νίκη κατά του διαβόλου. Αυτή τους εισάγει στην πνευματική χαρά, όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά ειρήνη και χαρά εν
Πνεύματι Αγίω. Χαρά και ειρήνη από την κερδισμένη νίκη εναντίον κάθε αμαρτίας, κάθε πάθους, κάθε θανάτου, κάθε πονηρού πνεύματος.

Οι Βίοι των Αγίων δείχνουν πολυαρίθμους αλλά πάντοτε βεβαίους δρόμους σωτηρίας, φωτισμού, αγιασμού, μεταμορφώσεως, χριστοποιήσεως, θεώσεως. Δείχνουν όλους τους τρόπους με τους οποίους η ανθρωπίνη φύσις κατανικά την αμαρτία, την κάθε αμαρτία. Πώς νικά το πάθος, το κάθε πάθος. Πώς νικά τoν θάνατο, τον κάθε θάνατο.
Ζήτησε να εύρεις τον εαυτό σου μέσα στους Βίους των Αγίων. Θα τον εύρεις οπωσδήποτε μέσα σ’ αυτούς. Ακόμη θα εύρεις εκεί και τα φάρμακα με τα οποία ημπορείς να τον θεραπεύσεις από όλες τις πνευματικές αρρώστιες και να τον κάμνεις υγιή για πάντα. Υγιή και στους δύο κόσμους, εις τρόπον ώστε να μην ημπορέση να σε βλάψει κανένας θάνατος. Θα εύρεις ακόμη μέσα στους Βίους των Αγίων όλα όσα χρειάζονται για να ζήσεις και στους δύο κόσμους. Όσα χρειάζονται σε σένα, ώ άνθρωπε, που είσαι μια αθάνατος ύπαρξις, μια αιωνία ύπαρξις, μια θεανθρωπίνη ύπαρξις, άνθρωπε! άνθρωπε!
άνθρωπε!

Την αγίαν όμως ζωή δεν ημπορούμε να τη ζούμε μόνοι μας, αλλά πάντοτε συν πάσι τοις αγίοις, με τη βοήθεια και την καθοδήγησή τους, δια μέσου των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών μέσα στην Εκκλησία.

Γι’ αυτό, και της Παναγίας, αχράντου, υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, μετά πάντων των Αγίων μνημονεύσαντες, εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών, Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα!
‘Αμήν! ‘Αμήν! ‘Αμήν!

Επιμέλεια κειμένου, Δημήτρης Δημουλάς.

Υμνολογική εκλογή.

Απολυτίκιον Των Αγίων Ήχος δ’

Των εν όλω τω κόσμω Μαρτύρων σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα, η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι’ αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός” τώ λαώ σου τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.

Απόδοση.

Η Εκκλησία Σου, Κύριε Χριστέ ο Θεός μας, στολισμένη σαν με άλα πολύτιμα ενδύματα, όπως η πορφύρα και ο βύσσος, με τα αίματα των μαρτύρων Σου που μαρτύρησαν σε όλο τον κόσμο, με τις πρεσβείες αυτών όλων Σου φωνάζει:Στείλε στο λαό Σου τους οικτιρμούς και τη συμπάθειά Σου, δώρισε στην δική Σου πολιτεία την ειρήνη, και στις ψυχές μας το μεγάλο Σου έλεος.

Δόξα της λιτής… Ήχος πλ. α’

Τη νύν πανηγύρει, συνδράμωμεν οι πιστοί’ προτίθεται γάρ ημίν πνευματική τράπεζα, και κρατήρ μυστικός, εξ ηδέων εδεσμάτων ευφροσύνης πλήρης, αι τών Μαρτύρων αρεταί’ ούτοι γάρ οι καρτερόψυχοι, εκ τών περάτων τής γής, τών τού σώματος άκρων, ετεροπόνους αικισμούς, τώ Θεώ προσήνεγκαν, θυσίαν λογικήν, πάσαν ακμήν ηλικίας, οι μεν τάς κεφαλάς αποτεμνόμενοι, έτεροι δέ χειρών διαιρέσεις, καί πάσης αρμονίας άμα, πάντες οι Άγιοι τών τού Χριστού παθημάτων κοινωνοί γεγόνασιν. Αλλ’ Ο στεφάνους αυτοίς αμοιβάς βασάνων δεδωκώς, Κύριε, κατ’ ίχνος τούτων πολιτεύεσθαι αξίωσον ημάς, ως φιλάνθρωπος.

Απόδοση.

Ας τρέξουμε όλοι οι πιστοί σε αυτήν την πανήγυρη, γιατί μπροστά μαςέχει ετοιμμασθεί τραπέζιπνευματικό, και ένας κρατήρας γεμάτος απόμυστικό πνευματικό κρασί, και από πνευματική χαρά των γλυκών ευχάριστων τροφών,
Οι οποίες είναι οι αρετές των μαρτύρων. Διότι σε όλα τα μέρη της γης, αυτοί των οποίων η ψυχή τους ήταν γεμάτη από καρτερία και υπομονή, προσέφεραν στο Χριστό σαν λογική θυσία, κάθε δύναμη και ομορφιά της ηλικίας τους, τους βασανισμούς και τις κακοποιήσεις των άκρων τους, που συνοδεύονταν από αβάστακτους πόνους. Αλλοι με το να υπονένουν τον αποκεφαλισμό, άλλοι τις διαιρέσεις των άκρων τους και κάθε αρμονικής συνδέσεως στο σώμα τους, έγιναν κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού. Αλλά Συ Κύριε που τους χάρισες σαν αμοιβές των βασάνων, που υπένειναν για Σένα, τα στεφάνια του μαρτυρίου, αξίωσε και μας να ζήσουμε στα ίχνη αυτών, ως φιλάνθρωπος που είσαι.

Κοντάκιον Ήχος πλ. δ’
Αυτόμελον.

Ως απαρχάς τής φύσεως, τώ φυτουργώ τής κτίσεως, η οικουμένη προσφέρει σοι Κύριε, τούς θεοφόρους Μάρτυρας, ταίς αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη βαθεία, τήν Εκκλησίαν σου, διά τής Θεοτόκου συντήρησον, πολυέλεε.

Απόδοση.

Η οικουμένη προσφέρει σε Σένα Κύριε, τον δημιουργό της κτίσεως, και συγχρόνως σ’ Αυτόν που την φύτεψε, σαν πρώτους καρπούς τους θεοφόρους μάρτυρες. Με τις ικεσίες αυτών και της Θεοτόκου, συνντήρησε την Εκκλησία Σου σε βαθειά ειρήνη, Συ που είσαι πολυέλεος.

Ο Οίκος

Οι εν πάση τή γή μαρτυρήσαντες, καί εν τοίς ουρανοίς μετοικήσαντες, οι τά πάθη Χριστού μιμησάμενοι, καί τά πάθη ημών αφαιρούμενοι, ενταύθα σήμερον αθροίζονται, πρωτοτόκων δεικνύοντες Εκκλησίαν, ως τής άνω τόν τύπον επέχουσαν, καί Χριστώ εκβοώσαν, Θεός μου εί, Σύ με διά τής Θεοτόκου συντήρησον, πολυέλεε.

Απόδοση.

Σήμερα συναθροίζονται εδώ, όλοι όσοι στη γη έχουν μαρτυρήσει για το Όνομα του Χριστού, και τώρα έχουν μετοικήσει στους ουρανούς, αυτοί που μιμήθηκαν τα πάθη του Χριστού, και με τις πρεσβείες τους μπορούν να αφαιρούν τα δικά μας πάθη. Ολοι αυτοί φανερώνουν μπροστά μας την Εκκλησία των πρωτοττόκων, που έχει, μα και μας δείχνει, τον τύπο της άνω ουράνιας Εκκλησίας, που βοά στο Χριστό: Συ που είσαι ο Θεός μου, με τις πρεσβείες της Θεοτόκου, συντήρησέ με, Πολυέλεε.

Συναξάριον

Τή σήμερον ημέρα, Κυριακή μετά τήν Πεντηκοστήν, τήν τών απανταχού τής οικουμένης εν Ασία, Λιβύη, καί Ευρώπη, Βορρά τε καί Νότω, Αγίων πάντων Εορτήν εορτάζομεν.

Κατά την σημερινή ημέρα, Κυριακή μετα την Πεντηκοστή, εορτάζουμε την εορτή όλων των αγίων, που αγίασαν σε όλα τα μέρη της γης, δηλαδή στην Ασία, στη Λυβύη-Αφρική, στην Ευρώπη, στο Βορά και στο Νότο.

Στίχοι
• Τού Κυρίου μου πάντας υμνώ τούς φίλους.
• Εί τις δε μέλλων, εις τούς πάντας εισίτω.

Υμνώ όλους τους φίλους του Κυρίου μου. Και όποιος άγιος και φίλος του Κυρίου παρουσιασθεί στο μέλλον θα περάσει και θα τιμάται μαζί με τους αγίους πάντες.

Ταίς τής αχράντου σου Μητρός πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, καί πάντων τών απ’ αιώνος Αγίων σου, ελέησον καί σώσον ημάς, ως μόνος αγαθός καί φιλάνθρωπος. Αμήν.

Με τις πρεσβείες της Άχραντης Μητέρας Σου και πάντων των αγίων Σου, από όλους τους αιώνες, Χριστέ ο Θεός μας, ελέησε και σώσε μας.

Εξαποστειλάριον, Αυτόμελον.
Ήχος β’

Τόν Βαπτιστήν καί Πρόδρομον, Αποστόλους Προφήτας, Μάρτυρας, Ιεράρχας τε Ασκητάς καί Οσίους, Ιερομάρτυρας άμα, φιλοθέους γυναίκας, καί τους Δικαίους άπαντας, καί, Αγγέλων τάς τάξεις χρεωστικώς, ύμνοις καταστέψωμεν δυσωπούντες, τής δόξης τούτων τεύξασθαι, πρός Χριστού τού Σωτήρος.

Απόδοση.

Ελάτε να πλέξουμε στεφάνια από ύμνους, γιατί είναι χρέος μας, να τιμήσουμε τον Βαπτιστή και Πρόδρομο, τους Αποςστόλους, τους προφήτες, τους μάρτυρες, τους ιεράρχες, τους ασκητές, τους οσίους,μαζί με τους ιερομάρτυρες και τις γυναίκες που αγαπούσαν τον Θεό, και όλους τους δικαίους, και τις τάξεις των αγγέλων, παρακαλώντας να επιτύχουμε και εμείς την δόξα τους από τον Σωτήρα Χριστό.

Απόδοση, Μοναχής Θεοδοσίας.

Παράβαλε και. . .
Κυριακή των Αγίων Πάντων – το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Θ. Λ, λόγος του αειμνήστου Μητροπ. Νικαίας Γεωργίου Παυλίδου.
Αγίου Ρωμανού του μελωδού – κοντάκιον εις τους Αγίους Πάντας.

Δημοσιεύθηκε στην Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.