Ο Λειτουργός Άγγελος και, η αμετανόητη γυναίκα – Ι. Μ. Παρακλήτου Αττικής.

ΣΤΗΝ Κύπρο, στο χωριό Τραχιάδες, δέκα χρόνια πριν από την άλωση του νησιού (1571), ζούσε κάποιος ανάξιος ιερέας. Με τη συνεργεία του πονηρού, είχε πλανεύθεί και είχε μάθει στην εντέλεια τη μαγική τέχνη. Είχε φτάσει μάλιστα στο κατάντημα να τρώει και να πίνει σε ιερά σκεύη μαζί με πόρνες!

Η θεία δίκη όμως σύντομα τον τιμώρησε. Μόλις πληροφορήθηκε ο άρχοντας της περιοχής την πολιτεία του, τον καταδίκασε σε θάνατο. Κι όταν ο μελλοθάνατος οδηγήθηκε στη μέση του αμφιθεάτρου, κάποιος σύμβουλος του άρχοντα τον ρώτησε:

– Πες μου, μιαρέ, με τι καρδιά, με τι χείλη, με τι χέρια τολμούσες να πλησιάζεις τον Αμόλυντο; Δεν έτρεμες μήπως σε κάψει κεραυνός, μήπως σε καταπιεί η γη; Πώς τολμούσες Εσύ, που προσκυνούσες το διάολο, να μεταδίδεις στους χριστιανούς τα θεία Μυστήρια;

– Ορκίζομαι στο Θεό που πρόκειται να με κολάσει, απάντησε τότε εκείνος, πώς άπ’ την ώρα που έγινα μάγος και φαρμακός, δεν λειτουργούσα εγώ. Μόλις έμπαινα στο άγιο βήμα, κατέβαινε άγγελος από τον ουρανό, με έδενε πισθάγκωνα στην κολόνα και τελούσε εκείνος τη λειτουργία. Τέλος, αφού κοινωνούσε Το λαό, μ’ έλυνε και έφευγα.

Η αμετανόητη γυναίκα

ΚΑΠΟΤΕ, μία γυναίκα ζούσε με νηστείες και προσευχές. Φαινόταν εξωτερικά ευλαβής, είχε όμως πολλή υπερηφάνεια και πίστευε πώς ήταν άγία. Είχε επίσης τόση μνησικακία, πού, αν μάλωνε με κάποια άλλη, όχι μόνο δεν τη συγχωρούσε, μα ούτε ήθελε να την ξαναδεί στα μάτια της.

Κάποτε αρρώστησε και κάλεσε τον πνευματικό, άλλά δεν εξομολογήθηκε καθαρά. αυτό το συνηθίζουν μερικοί επιπόλαιοι χριστιανοί, που κρύβουν τις μεγάλες αμαρτίες και φανερώνουν τις μικρές.

Τέλος, όταν ο ιερέας έφερε τα ‘Άγια για να την κοινωνήσει, εκείνη γύρισε στον τοίχο το πρόσωπο και δεν μπορούσε ούτε να αντικρίσει τον Θειο μαργαρίτη. Την ίδια στιγμή, με θεία παραχώρηση, ομολόγησε με δυνατή φωνή:

– Όπως εγώ από υπερηφάνεια δεν συγχωρούσα όσους μου έφταιγαν, αλλά τους αποστρεφόμουν, έτσι τώρα αποστρέφει και ο Κύριος Το πρόσωπό Του από ‘μένα και δεν θέλει να μπει στην ανάξια ψυχή μου. δεν θα τον δω στην ουράνια βασιλεία, αλλά θα καίγομαι στην αιώνια κόλαση!

Και μ’ αυτά τα λόγια ξεψύχησε…

Από το βιβλίο: Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία. ( Έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου Αττικής)

Δημοσιεύθηκε στην Αγιολογικά - Πατερικά, Θαυμαστά γεγονότα, Ιστορικά, Λειτουργικά, εορτολογικά, Νεοελληνική απόδοση Ύμνων, Συναξάρια, Λογοτεχνικά. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.